Tja je kan je zelf de vraag stellen wat moet ik hier mee? Ik werd eens gevraagd door een goede vriend van mij van – vanderweguitvaartzorg.nl
Het was wel wat mij bezig hield toen iemand mij de vraag stelde “Piet weet je dat het koningsdag is als jij de laatste woensdag van de maand je inloopspreekuur hebt in de Stefanuskerk als uitvaartondernemer?”
Oeps, dat had ik op de kalender nog niet gezien. Als uitvaartondernemer kijk je vaak niet verder vooruit dan een dag of zeven. Dat is vanaf de dag van de melding van een overlijden tot aan de dag van afscheid.
Koningsdag op de laatste woensdag van april verraste mij dus best wel.
Wat ga je dan doen? Je kunt de gemakkelijkste weg kiezen en zeggen dat je geen inloopspreekuur houdt omdat het koningsdag is.
Dat zou menigeen logisch vinden.
Bewust heb ik niet gekozen voor deze weg, maar ben ik een andere weg ingeslagen: de weg van we-gaan-het-anders-doen.
De keren dat ik inloopspreekuur hield kwamen er altijd mensen en juist dat motiveerde mij om het op koningsdag anders te gaan doen.
De Stefanuskerk is het oudste gebouw van Beilen. Een plek waar vreugde en verdriet elkaar kruisen en waar ook het prachtige orgel weer is gerestaureerd. Ik heb een organist gevonden die wel bereid is om deze middag een tijdje het orgel te bespelen. Bekende mooie vaderlandse liederen zullen er gespeeld worden. Voor de eerste 50 mensen is er een gratis oranje tompouce met koffie. En jazeker, wie wil kan ook een kaars aansteken. Zomaar, om op een koningsdag even ruimte te geven aan verdriet of omdat je er gewoon behoefte aan hebt.
Zo wil ik op koningsdag geen deuren sluiten, maar deuren openen. Het past ook bij mijn werk als uitvaartondernemer daar waar daadwerkelijk de dood er is mag ik een deur openen naar een afscheid met daarin toch weer iets van hoop en troost te bieden aan nabestaanden.
Ik zeg wees welkom in de Stefanuskerk tussen 13.30 uur en 15.30 uur op koningsdag!
Kaars, koffie, en een tompouce.
Ik beloof ik u, ik zal u niet meteen een laatste wensen boekje uitreiken.
Mijn wens is dat de 50 tompoucen opgegeten worden.
Piet Hunse